Al gelijk aan het begin van ons gesprek blijkt schipper Henri een betrokken ondernemer te zijn, die maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO) hoog in het vaandel heeft staan. Voordat we toekomen aan zijn schip, hebben we het eerst uitgebreid over zijn visie op ondernemerschap en milieu.

‘Het allerliefste zou ik een schip helemaal opnieuw opbouwen en dat dan zo duurzaam mogelijk vormgeven. Met de Pouwel Jonas kan dat niet, want dat is een bestaand schip. Maar ook dan kun je wel het een en ander doen voor het milieu. We hebben bijvoorbeeld biologisch afbreekbare schoonmaakmiddelen en we schenken fair trade koffie. Dat zijn nog niet zulke grote stappen, maar alle beetjes helpen.’

Tijdens het gesprek vertelt Henri dat hij ook een ander schip heeft, dat hij wel helemaal opnieuw, duurzaam natuurlijk, aan het opbouwen is. Maar dat is een verhaal voor een andere keer .

Van wereldreiziger naar matroos

Hoewel Henri vroeger helemaal geen ambities had richting de zeilvaart, is hij nu toch al jaren de trotse eigenaar van de tweemastklipper Pouwel Jonas. Hij is eigenlijk toevallig de scheepvaart ingerold: ‘Ik heb na mijn middelbareschoolperiode een tijdje over de wereld gezworven: Afrika, Australië, Canada, Mexico, Azië. Af en toe kwam ik terug om weer wat geld te verdienen. Op mijn 27e wilde ik echter wat serieuzer gaan ondernemen. Ik had ondertussen mijn propedeuse journalistiek gedaan en destijds dacht ik nog dat ik dat ooit wel weer zou oppakken. Maar na mijn reizen had ik helemaal geen ambitie meer in die richting. Ik wilde graag iets avontuurlijks gaan doen. 

Een kennis van me was bezig een schip op te bouwen. Dat schip kwam nieuw in de vaart en ze konden nog wel wat extra handen gebruiken bij de opbouw. Toen ben ik daar gaan helpen met allerlei hand- en spandiensten. Dat vond ik heel erg leuk en leerzaam en het zette me op het spoor van de scheepvaart. Daarna ben ik als matroos op een kleine tjalk gaan varen. Na twee maanden wist ik al dat ik eens zelf een schip wilde hebben.’

Gasten de fijne kneepjes van het vak leren

Het mooiste vindt Henri het om zijn gasten zoveel te leren dat ze bijna zelf het schip kunnen varen. Dat hij zelf als schipper aan de zijlijn staat om te checken of alles goed gaat, of het veilig is en niemand iets vergeet. Dat is anders dan bij veel andere schepen, want daar is het vaak een klein groepje gasten dat alle taken uitvoert, maar aan het einde van de tocht hebben ze nog geen idee heeft waarom ze eigenlijk aan die ene lier moeten draaien. ‘Dat vind ik jammer, ik wil graag dat de hele groep meedoet en dat iedereen een taak heeft. Samen met de matroos zorg ik er daarom voor dat we de groep opsplitsen in drieën: de voor-, midden- en achterdekkers. Ik vind het belangrijk dat iedereen tijdens het zeilen aan dek is. Uiteindelijk merken ze dan ook dat het allemaal steeds makkelijker en beter gaat. Dat is een gezamenlijke beleving en geeft een enorme kick.’

En die gezamenlijke beleving geeft Henri graag wat extra glans. De Pouwel Jonas heeft in de mast een peace-vlag wapperen, in plaats van de Nederlandse vlag. Want Henri ziet zichzelf als wereldburger en is bovendien overtuigd pacifist. De hele week werkt hij met groepen aan boord aan verbinding, aan samenwerken. Als dat dan lukt, dan geeft hij de groep aan het einde van de week een peace-vlag mee als aandenken. Vaak wordt die met groot gejuich in ontvangst genomen. Scholen hangen hem daarna vaak in het klaslokaal.

De Pouwel Jonas is een comfortabel schip met vele extra's

In de wintermaanden is Henri, net als de meeste schippers in de vloot, veel bezig met onderhoud. Hutten vernieuwen, de keuken aanpakken, schilderwerk binnen en buiten, dat soort projecten. Want een schip moet goed onderhouden worden, zodat het voor de gasten prettig vertoeven is en natuurlijk zodat het veilig blijft aan boord. 

En prettig vertoeven, dat lukt wel op de Pouwel Jonas. De klipper heeft ruim sanitair, veel tweepersoonshutten en een mooi groot zonnedek. En als leuke extra zijn er ook vier kajaks aan boord. Die mogen de gasten altijd gebruiken. ‘Zo leuk, dan gaan we midden op het IJsselmeer voor anker en dan kan iedereen lekker zwemmen en kajakken. Met name voor jeugdgroepen is dat fantastisch.’

De thuishavens van de Pouwel Jonas: Harlingen en Kampen

De Pouwel Jonas vaart voornamelijk vanuit Harlingen en Kampen. Vroeger was dat anders, toen lag ze in Makkum. Maar als je zelf in Kampen woont en je hebt twee kleine kinderen, dan is dat niet zo’n handige combinatie: ’Dan moest ik vaak zondagavond alweer op het schip zijn, omdat ik haar anders maandagochtend niet op tijd kon ophalen voor de gasten.’ De klipper werd daarom naar Kampen gehaald, in ieder geval voor een deel van de tijd. Veel gasten vinden het mooi om op de Waddenzee te varen, dus er kwamen twee thuishavens: vanaf het begin van het seizoen tot ongeveer half juli Harlingen, want vanuit die haven zit je zo op het Wad. De rest van het seizoen lekker dicht bij huis in Kampen, want IJsselmeertochten blijven tenslotte ook mooi. 

Nu de kinderen ouder zijn, ligt het schip in de wintermaanden ook vaak in Amsterdam en wil Henri kijken of hij ook wat vaker vanuit Amsterdam kan vertrekken. Maar ook Urk of Lelystad zijn prima op- en afstaphavens wat hem betreft. ‘Dat maakt mijn vaarseizoen ook wat levendiger, zo varen we regelmatig andere routes.’

Wilt u ook eens meezeilen op de Pouwel Jonas?

Voor een heerlijk lang weekend, een midweek of een actieve ontspanvakantie kunt u natuurlijk ook meevaren op de Pouwel Jonas! Vraag vrijblijvend een offerte aan of neem contact op met onze medewerkers. Zij vertellen u graag meer over de vele mogelijkheden van deze klipper.